To do or not to do? Ik zou je graag even mee willen nemen naar een gesprek met een klant afgelopen week. Ze zit vol goede voornemens, zo vertelt ze me enthousiast over de 5 kilo die ze gaat afvallen voor de zomer, en hoe ze stappen gaat maken op haar werk. Ze wil graag nog een stap verder promotie maken, vorig jaar is dat niet gelukt, maar dit jaar gaat ze vlammen! Ze is al bezig met een strategisch plan op te zetten, ze heeft er speciaal de maandagavonden voor ingezet. En ze gaat een cursus volgen om beter met haar puberkinderen om te gaan, ze heeft een hele mooie cursus online op het oog met zeer bruikbare tips en toepassingen. Ze voelt zich goed, helemaal up en running. Ik ken mijn klant. ‘Enne.. hoe gaat het nu echt met je?’ Ik peil het voorzichtig, niet helemaal zeker wat […]

Waarom houden we ons toch zo druk? Het blijft me fascineren.. Bijna collectief verlangen we naar wat meer rust, even geen mobiel, de computer een dag uit. En toch doen we het niet. Dat het niet alleen voor mij moeilijk is, dat blijkt wel uit de onmogelijke hoeveelheid Instagramberichten, het aantal schermkijkende mensen op een terras, de WhatsAppende automobilist..   Er is wel een theorie waarvan ik denk dat ie de spijker op de toch al onrustige kop slaat, loop even mee. Stel, op een mooie dag beslis je ‘s ochtend dat je ’s middags nu eens wel even een momentje voor jezelf neemt en naar dat leuke terrasje aan het water gaat waar je normaal zo hard voorbij rijdt. In je gedachten zie je het al helemaal voor je: genieten van het zonnetje, koel drankje met schijfje citroen, wat andere mensen bekijken. Voelen, proeven, kijken. En verder vooral niets.. […]

Vorige week: “Er komt een nieuwe baan in het stadscentrum, die klinkt precies alsof het voor mij gemaakt is! Ik ben heel goed in organiseren en spin in het web zijn, en inhoudelijk past mijn vakgebied het beste. Stiekem zou ik dat geweldig vinden!” Jeanet weet het me vol vuur te vertellen, het is duidelijk dat ze de baan wil. Of toch niet?  Ik twijfel, ze kan het dan wel aan mij vertellen, maar het woord “stiekem” sprong uit de zin. “Hoe ga je het aanpakken?” “Nou, als het goed is, dan komt ie volgende week vrij. ik wacht tot ze me vragen. Ze weten wat ik doe.” “En “ze”, dat zijn.. ” “De managers. Ik werk er al jaren.” “Vind je het lastig om het je leidinggevende te vertellen dat je geïnteresseerd bent?” “Ja, dat vind ik zo opdringerig en opschepperig, niet mijn stijl. Bovendien, ze ziet toch wel wat […]

Niemand weet wat ie doet. Deze realisatie heeft mijn leven veranderd. Als meisje had ik het idee dat ik later op een dag zou weten hoe het moest. Ik zou weten hoe te werken en te leven, zoals iedereen leek te doen. Tja.. dat is niet helemaal uitgekomen. Bij een nieuwe workshop heb ik een moment van angst dat ik door de mand val, elke nieuwe klant gaat zien dat ik helemaal niet zo goed ben. En als ik weer eens met mijn dochter aan het vechten ben, voel ik me soms weer net zo oud als dat jonge meisje. Ik zie dit fenomeen namelijk veel, het meest bij vrouwen. Het maakt het wel makkelijker om te weten dat ik niet de enige ben die zich zo voelt. En na enig zoeken blijkt er ook een naam voor: Het Impostor Syndroom. Omschreven als: een sterk gevoel van ontoereikendheid; het is het gevoel […]