Een Knuffelbeer, met scherpe tanden

Of er verschil zit tussen mannen en vrouwen als het gaat om nederigheid? Ik ben benieuwd wat maakt dat je deze vraag stelt! Wat zie jij?

Ik heb een wat vreemde hobby (aldus Robin ), namelijk dat ik graag wetenschappelijke stukken en boeken lees over de biologie. Magisch interessant die wereld achter ons bewustzijn . Eén brief is vast niet genoeg om al het mooie te delen, maar hier is een leuk begin:

𝗛𝗲𝘁 𝗯𝗶𝗼𝗹𝗼𝗴𝗶𝘀𝗰𝗵𝗲 𝗹𝗶𝗰𝗵𝗮𝗮𝗺 𝗯𝗹𝗶𝗷𝗸𝘁 𝗼𝗽 𝗮𝗹𝗹𝗲 𝗼𝗻𝗱𝗲𝗿𝗱𝗲𝗹𝗲𝗻 𝘃𝗲𝗿𝘀𝗰𝗵𝗶𝗹𝗹𝗲𝗻𝗱 𝘁𝗲 𝘇𝗶𝗷𝗻 𝘁𝘂𝘀𝘀𝗲𝗻 𝗺𝗮𝗻 𝗲𝗻 𝘃𝗿𝗼𝘂𝘄

De grootte van het brein, de werking, de aanwezigheid (maar veel interessanter de impact) van hormonen, connectie met emoties, zien van details, bloedsomloop, de werking van organen – en allemaal hebben ze hun invloed op ons gedrag. Van direct actie nemen tot het zogenaamde “ontbreken aan lef.” In de afgelopen jaren zijn er op basis van biologie al honderden natuurlijke verschillen ontdekt in voorliefdes, natuurlijk gedrag, talenten, enzovoort.

En ik maar denken dat ik net was als een man, maar dan ook kinderen kon voortbrengen. Whahaha ik heb dan ook best hard gewerkt om mannelijk over te komen (sorry, ik lach mezelf hier even hard uit). Weet je wat ook zo’n leuke is? De biologische samenstelling van mannen en vrouwen gemiddeld in een groep hetzelfde is, waar ter wereld je ook kijkt—of het nu gaat om een groep Noren, Chinezen of bosjesmannen en -vrouwen in Afrika. Grappig, hè?

Er gebeurt iets heel moois als je het perspectief van gelijkheid los laat, en deze omzet naar gelijkwaardigheid. Biologisch gezien zijn wij vrouwen erop ingesteld om een paar kinderen te baren en daar veel in te investeren. Geen kracht zo groot als die van een beschermende moeder, al is dat is mijn eigen observatie. Hoe dan ook, het blijkt dus handig dat wij gevaar sneller zien; bescherming is een grote taak. Volgens het boek Dames voor Darwin van Griet Vandermassen zien wij als vrouwen biologisch gezien zo’n 16% meer “beren op de weg.” Dat is best veel! Heel zwart-wit gezegd: waar de gemiddelde man een knuffelbeer ziet, zien wij ook de tanden en nagels. Dan krijg je vanzelf meer eerbied voor zo’n beer.

Nog een stukje biologie: bij ons soort verwisselen de vrouwen van stam wisselen zodra ze vruchtbaar worden (patriarchale samenlevingen). Dat betekent dat we in een nieuwe stam onderaan de hiërarchie kwamen te staan. Aanpassen en invoegen werd key, en dat is nog steeds een van onze grote natuurlijke talenten. Hierin zit misschien ook de nederigheid. Volgens mij wisten we dit allang, nog voordat de wetenschap het bevestigde .

Dus ja, nederigheid en onderdanigheid lijken plekken waar vrouwen van nature sneller terechtkomen dan mannen. Mag ik nogmaals vragen waarom je deze vraag stelde? Wat ervaar jij hiervan? Waar zie je het, en misschien nog belangrijker—waar werkt het voor je en waar werkt het tegen je?

Ik hoor je graag!

Knuf voor nu,

Vivian