Want wat maakt nu het verschil tussen een 7 en een 9+? Wat maakt nou dat sommigen net even die sparkel hebben.. zodat mensen wel voor hem lijken te rennen, er trots op zijn in haar team te werken. Lijkt het wel puur natuurlijke aantrekkingskracht? Toch zijn het bewuste keuzes. Hier zijn drie observaties vanuit mijn eigen werkveld.
Eigen weg volgen
Af en toe lijkt het wel alsof werk onderdeel van één groot spel is waarin hij plezier heeft. Grote kans dat hij daadwerkelijk professioneel lak heeft aan wat er zoal om hem heen gezegd wordt. hij hoort het wel, maar kiest ervoor om het naast zich neer te leggen, hij vertrouwt zijn eigen inzicht en waarden. Een beetje tegenwind houdt hem scherp.. hij ziet het positieve effect als mensen hun eigen talent zoveel mogelijk te zien uitoefenen en wil daar graag een steentje aan bijdragen, ook als dat soms betekent dat hij een andere route neemt dan de standaard manier. Natuurlijk moeten er resultaten geboekt worden, en hij neemt vol verve de verantwoordelijkheid voor de uitvoering. hij kiest ervoor zijn team te vertrouwen en is bereid om hierin risico’s te nemen, wat hem binnen de groep kwetsbaar maar vooral ook heel krachtig maakt.
Focus op positief
Vaak lijkt het alsof deze leidinggevende wordt omringd met meer leuke professionals dan anderen! Eitje, zo kan iedereen het wel. Klopt, en toch is er 1 wezenlijk detail. Namelijk dat hij er heel bewust voor kiest om het gezelschap van enthousiaste mensen te zoeken. Het lijkt zo’n open deur, en toch is dit een van de meest geziene valkuilen bij leidinggevenden: verschil maak je alleen samen met mensen die dit graag willen. Zelfs in de meest lastige werkomgevingen zijn wel 1 of 2 zogenoemende A-spelers te vinden.
Resultaten leveren door snelle keuzes
Een leidinggevende functie tegenwoordig betekent veel meer dan vroeger op onverwachte situaties in te kunnen spelen. Alles gaat sneller, waardoor de meeste informatie niet meer de tijd heeft om van de expert naar de top van het management te reizen en weer terug. De kunst is gebruik te maken van alle informatie die professioneel beschikbaar is. Het meest bekende voorbeeld is ongetwijfeld intuïtie of buikgevoel, die vakkundig getraind prima te gebruiken is als waarschijnlijkheidsindicator. Zo is hij samen met het team in staat om al in een heel vroeg stadium uit veel oplossingen voor de meest waarschijnlijke te kiezen, en die vervolgens te gaan onderzoeken. Buiten dat het snel resultaat levert, voorkomt hij hiermee ook een van de grootste bronnen van energieverlies; het steeds maar weer doen en nog eens van totaal onzinnig werk.
Zo zijn er nog een aantal nuttige tools, zoals een scherp getraind oog, welke nuances kan onderscheiden die kostbare details geven. Bijvoorbeeld dat iemand het moeilijk heeft. Of het gehoor, die een bepaalde twijfel in het verhaal ontdekt. Je twijfelt nu of jij dit hebt? Het goede nieuws is dat iedereen wel één of meerdere van deze vaardigheden bezit. Een voorbeeld dat zo herkenbaar is dat ook een puur technisch georiënteerd iemand direct weet dat of een cijfer klopt of niet, nog voordat het brein heeft kunnen inschakelen.
Jammer genoeg voor bedrijven, kom ik regelmatig tegen dat deze informatie in een traditionele setting niet paste, zelfs als niet te vertrouwen werd ervaren, en dus jarenlang is onderdrukt. Doodzonde.. Gelukkig zijn er tegenwoordig steeds meer Nederlandse bedrijven die het belang van diversiteit in personen onderschrijven, en deze keuzes wel van harte én met middelen ondersteunen.
Welke keuze heeft jouw bedrijf op dit moment behoefte aan? En jij?
