De wereld vergaat
Ja, daar is december weer.
Met de lichtjes in de boom en de lokkende dagen vol gezelligheid nadert ook de dag waarop het in de zakelijke drukte lijkt alsof de wereld binnenkort vergaat. Heerlijk. Een immense deadline komt binnen handbereik; het is nu of nooit. Er moet nog zoveel worden afgerond, en zoveel komt juist nu samen: financieel, de gesprekken, de plannen. En dan beginnen we op 1 januari gewoon weer opnieuw 😉.
En dan beginnen we op 1 januari gewoon weer opnieuw
Het is de kracht van een deadline, een bijzonder waardevol gegeven in het werkleven. Het klinkt wellicht als een tegenstrijdige gedachte, maar in de ratrace van het leven zijn deadlines onschatbaar. Ze zorgen ervoor dat onze focus scherp is op het kunnen afsluiten. En afsluiten vormt de basis voor een nieuw begin. Het afscheid van het oude doet het nieuwe fonkelen.
Vroeger, toen we nog in grotten woonden, deden we misschien wel hetzelfde. Het bijzondere is dat ons brein sinds die tijd maar minimaal is veranderd. Waren we ook druk bezig met het binnenhalen van de laatste houtstapels, het verzorgen van warme kleding, het settelen na een lange reis, het drogen van bessen en wellicht het jagen op een enkele mammoet.
Ook al vierden ze geen kerst, de winter kwam eraan, en dat is waarschijnlijk precies hetzelfde fenomeen, al zat de boom dit keer in vuur in plaats van andersom. Afsluiten is een natuurlijk verschijnsel en dient dus een doel. Iets wat we (lees: ik) in ons drukke leven nog weleens vergeten.
Geen probleem om iets te beginnen; ons to-do lijstje wordt steeds groter. Of, zoals ik het voor mezelf weleens wil vertalen: mijn dag wordt steeds korter en er blijft steeds een groter stuk to-do lijst over. Een mooi voorbeeld: ik heb al lange tijd een stapel boeken naast me liggen, maar hoe meer ik lees, hoe hoger de stapel wordt!? Er is nog zoveel moois te ontdekken!!
Dikke onzin natuurlijk; het huidige gevoel van tekort is meestal gebaseerd op overvloed. En hoe fijn is het dat we daar de tijd (of ons tekort aan aanwezigheid) daar ongeremd de schuld van kunnen geven.
En dan is daar nieuwjaar. Ineens ervaren we het effect van veel afgerond hebben: ruimte, rust, de spanning van een heel jaar nog niet weten. In die ruimte ontvouwt zich een blik vol frisse mogelijkheden. Nieuwe en oude dromen, die daar rustig lagen te wachten onder onze to-do lijst. Mensen die goed kunnen afronden, die letterlijk de zaken afronden, hebben misschien wel één van de belangrijkste succesfactoren in handen. De kracht van een deadline is het afronden en kunnen achterlaten.
Het is vergelijkbaar met het legen van je tas; er mogen spullen uit. Je hoeft niet alles met je mee te nemen; de kleding van de zomer mag je bij vorig jaar laten (ook al is het nog niet afgedragen), het verslag van het moeilijke gesprek met je manager ook, de pleisters, de irreële verwachtingen en de oude programma's (zelfs als ze maar 70% af zijn of nog zelfs minder. Het is genoeg geweest). De mooie resultaten en gedachten hou je erin en ineens is er heel veel ruimte. Die vanzelf weer gevuld wordt in het nieuwe jaar.
Ik heb er al weer zin in! Welkom 2024.