De zomervakantie nadert.. Ah oh! Steeds vaker blijkt de periode voor de vakantie een uitputtende eindsprint. Meer en meer zie je de trend in het werk om de zomervakantie als een harde deadline te zien, in plaats van een onderbreking. “Alsof de wereld vergaat”, zo verzuchtte een vriendin, “om na de vakantie vol weer in te zetten.” Ik moest er om lachen, maar de moeheid straalde van haar af.
Wat brengt vakantie nu eigenlijk? Het grootste effect is te merken rond de 8e dag van de vakantie. Vanaf dan is het oplaadtijd, tot men weer gaat werken, want daarna is de situatie in de eerste werkweek alweer op het oude niveau. De batterij is dan wel opgeladen, en men kan er weer vol tegenaan. Het blijkt dan ook dat mensen die langere tijd geen vakantie nemen niet alleen vaker ziek zijn maar zelfs eerder overlijden.
Het gevaar van een eindsprint zo vlak voor de vakantie is dat lichaam en geest in maximale aflevermodus komen te staan en het gevoel van ‘nuttig moeten maken’ lang blijft hangen. En dus wordt er de eerste dagen te weinig rust genomen. Dag 8 verschuift zich naar dag 9, dag 10, dag 11.. Zonder erg wordt de oplaadtijd korter, elke keer dat men kiest voor de eindsprint, kiest men er ook voor zich later te ontspannen. Nog afgezien van knallende ruzies ter ontlading.. enorme energievreters.
Geen enkel probleem als men vier weken op vakantie kan, in alle andere gevallen kan het echt anders. Door tijdig af te remmen, ontspant het lichaam zich al. Een keer sauna, een goed boek inlezen, de bbq uitproberen met een paar vrienden.. een extra wandeling doet al wonderen. Prima om wat zaken af te ronden, dat geeft lucht, gebruik hiervoor de urgentie matrix van Eisenhower/Covey. Probeer echter niet alles af te ronden of op te lossen, wellicht is het zelfs een mooie mogelijkheid om het probleem na de vakantie met een verfriste blik te kunnen bekijken. Doe de ogen eens dicht en stel je een paar minuten lang voor wat voor energie-boost er zal zijn als het hele team dit doet. Dat gun je toch iedereen.